رشد صنعت فولاد ترکیه
صنعت فولاد ترکیه برای تامین نیازهای داخلی خود سرمایهگذاری ویژهای را آغاز کرده تا از نظر تولید محصولاتی چون ورق خودکفا شود.
صنعت فولاد ترکیه برای تامین نیازهای داخلی خود سرمایهگذاری ویژهای را آغاز کرده تا از نظر تولید محصولاتی چون ورق خودکفا شود.
به گزارش متال بولتن، در مقایسه با اروپا، آمریکا و ژاپن، ترکیه رشد اقتصادی مطلوبی دارد و سرمایهگذاریهای آن در بخش فولاد گویای احتمال استمرار افزایش تقاضای فولاد آن است. پس از کاهش 7/4 درصدی (بدلیل شوک مالی سال 2009) اقتصاد این کشور سال گذشته 8 درصد رشد داشته است. در نیمه اول سال نیز به همین صورت رشد بالا بود، اگرچه پیشبینی میشود در نیمه دوم سال این رشد افت داشته باشد.
مدیرعامل مرکز تحقیقات بانک سرمایهگذاری ترکیه در استانبول پیشبینی میکند که بهطور متوسط رشد 5/6 درصد باشد، اما احتمالا سال آینده به دلیل مشکلات رشد اقتصادی در اروپا این رشد کاهش یابد.
پس از 6/5 درصد کاهش در سال 2009، تولید فولاد خام این کشور با 2/15 درصد افزایش به 1/29 میلیون تن در سال 2010 رسید که ترکیه را به دهمین تولیدکننده بزرگ فولاد در جهان تبدیل کرد.
انجمن تولیدکنندگان آهن و فولاد ترکیه (تیزپا) گزارش کرده که کل ظرفیت داخلی تا پایان سال 2010 به حدود 43 میلیون تن در سال رسید که میزان بهرهبرداری از ظرفیت را به حدود 71 درصد در نیمه اول امسال رساند و تولید فولاد خام با 3/21 درصد افزایش نسبت به مدت مشابه سال قبل آن به 4/16 میلیون تن بالغ شد.
رکیه بیشترین کارخانههای فولادسازی الکتریکی در صنعت فولاد جهانی را در اختیار دارد که بر همین اساس آن را به بزرگترین واردکننده آهن قراضه (سال گذشته 15/19 میلیون تن واردات بود) در جهان تبدیل کرده و پس از ترکیه کرهجنوبی قرار گرفته که نصف ترکیه واردات آهن قراضه داشته و حدود 1/55 درصد قراضه وارداتی در جهان از اروپا و 3/22 درصد از آمریکا بوده است.
بنا به گزارش تیزپا در پنج ماه اول سال 2011 واردات قراضه ترکیه نسبت به مدت مشابه سال قبل آن با 8 درصد افزایش به 8 میلیون تن رسید. کل تقاضای آهن قراضه سال گذشته با 17 درصد افزایش 25 میلیون تن بوده است.
تولید سه کوره بلند در سه کارخانه فولادسازی یعنی اردمیر، ایزدمیر و کاردمیر منتهی به تولید 28 درصد از کل تولید فولاد خام این کشور در سال گذشته شد که بقیه آن توسط کورههای قوس الکتریک تولید شده است.
تولیدکنندگان ترکیه در سال گذشته 20 میلیون تن محصولات طویل تولید کرده و صادرکننده صرف فولاد هستند و بیش از 16 میلیون تن سال گذشته محصولات طویل صادر کرده که بخش اعظم آن یعنی 94/5 میلیون تن میلگرد ساختمانی بوده است.
در سال 2008 صادرات میلگرد ساختمانی به 10 میلیون تن رسید، اما به نظر میرسد که با رونق بخش ساختمانی در ترکیه موجب شده که عرضه به سمت بازار داخل هدایت شود.
دبیرکل انجمن آهن و فولاد ترکیه میگوید: به دلیل ناآرامی در شمال آفریقا صادرات ترکیه نیز به این مناطق لطمه زده، بهطوری که میزان آن به یک سوم کاهش یافته است. در حال حاضر بازارهای خاورمیانه و کشورهای حوزه خلیج فارس بزرگترین و اتحادیه اروپا دومین واردکننده بزرگ محصولات فولادی ترکیه بهشمار میآیند.
انجمن مذکور در گزارش خود ادامه میدهد: در پنج ماه اول کل صادرات فولاد نسبت به مدت مشابه آن با 3/16 درصد افزایش به 23/7 میلیون تن رسید، در حالیکه کل واردات با 1/13 درصد کاهش به 34/4 میلیون تن تنزل پیدا کرده است.
هماکنون صادرات و مصرف داخلی رو به افزایش است، اما صادرات افزایش بیشتری را نشان میدهد.
مصرف داخلی عمدتا محصولات طویل است و مهمترین نیروی محرک آن بخش ساختمانی است.
یک تحلیلگر ترکیه میگوید: تقاضا برای محصولات تخت فولادی امسال اندکی رو به رشد است، اما مقدار آن زیاد نیست. این وضع با سال گذشته متفاوت بوده که تقاضا برای ورق بسیار زیاد بود. مصرف ورق43 درصد و مصرف محصولات طویل 20 درصد افزایش داشت، اما بهنظر میرسد که تقاضای ورق در نیمه اول سال 2011 بسیار ضعیفتر بود، در حالیکه تقاضای محصول طویل با 70 درصد افزایش در سه ماهه اول و سه ماهه دوم به ترتیب 7 و 4 درصد بالا رفته است.
یکی از مدیران گروه صنعتی و تجاری در ترکیه میگوید: تقاضا برای محصولات تخت امسال رضایتبخش و بخصوص تقاضا برای کلاف سرد و ورق اندودکاری شده بهتر از سال 2010 است.
بهنظر میرسد که شرایط مثبت تا پایان سال تداوم داشته باشد.
مدیر فوق واحدهای نورد لوله، خودروسازان، تولیدکنندگان لوازم خانگی و صنایع بستهبندی و سازندگان ماشینآلات را مهمترین نیروی محرکه افزایش تولید ورق اعلام کرد.
با افزایش فعالیتهای ساختمانی (مسکونی و اداری) بخش ورق گالوانیزه و رنگی نیز تقویت شده است.
سرمایهگذاری در بخش ورق
با افزایش بیشتر سرمایهگذاری در بخش ورق تولید این محصول در ترکیه افزایش پیدا کرده، چون تقاضای داخلی برای ورق نسبت به عرضه آن پیشی گرفته است. پروژههای اصلی در ایزدمیر، چولاق اوقلو، امامک آتاکامس و توزچلیک اجرا خواهند شد.در سال 2002 زمانیکه کارخانه ورقسازی ارگلی (اردمیر) کارخانه تولید محصولات طویل را در اسکندرون(ازدمیر) خرید، هدف آن تولید ورق در ازمیر بود. هر دو کارخانه در سال 2006 به بخشی از گروه اویاک تبدیل شدند و اولین واحد ریختهگری اسلب آن در ماه نوامبر آن سال راهاندازی شد. دومین ماشینریختهگری اسلب در اوایل سال 2008 و واحد تسمه گرم آن سال گذشته به مرحله بهرهبرداری رسید.
بازسازی و توسعه ازدمیر شامل 38 پروژه مجزا است که این شرکت آن را بزرگترین سرمایهگذاری صنعتی در تاریخ جمهوری ترکیه معرفی میکند. میزان سرمایهگذاری در سال 2010ـ2006، بالغ بر 4/2 میلیارد دلار شد. ظرفیت تولید فولاد خام از 2/2 میلیون به 25/5 میلیون تن در سال افزایش پیدا کرده و چهار پروژه باقیمانده (واحد آگلومراسیون شماره 2)، (کوره بلند شماره 4)، (باتری ککسازی شماره 4) و بازسازی اتوماسیون بویلر هستند که انتظار میرود امسال خاتمه پیدا کند.
کارخانه فولادسازی قوس الکتریک چولاق اوقلو متالورژی نیز در زمینه احداث یک واحد نورد گرم سرمایهگذاری کرده که در ژوئن 2010 واحد 5/4 میلیون تنی ریختهگری تسمه گرم خود را راهاندازی کرد و به دنبال آن یک واحد 5/3 میلیون تن در سال ریختهگری را به بهرهبرداری رساند. کارخانه چولاق اوقلو واحد ذوب 3 میلیون تنی در سال تولید فولاد خام، یک واحد 5/2 میلیون تنی در سال ریختهگری شمش و یک میلیون تن در سال واحد نورد میلگرد ساختمانی دارد.
شرکت در نظر دارد در آینده به تولید میلگرد ساختمانی خود نیز ادامه دهد که هدف آن ایجاد انعطافپذیری بین تولید محصولات تخت و طویل است.
کارخانه امامک ـ اتاکاس یک کارخانه 1/2 میلیارد دلاری جدید است که یک سرمایهگذاری مشترک در اسکندرون بین کارخانه آهن و فولاد ماگنیتو گورسک (MMK با 50 درصد به علاوه یک سهم) روسیه و گروه صنعتی آتاکاس ترکیه (با 50 درصد منهای یک سهم) است.
کل مجتمع 3/2 میلیون تن کلاف نورد گرم، 2/1 میلیون تن در سال محصولات اسیدشویی شده، 75/0 میلیون تن در سال کلاف نورد سرد، 900 هزار تن در سال کلاف گالوانیزه و 400 هزار تن در سال محصولات رنگی تولید خواهد کرد.
این سرمایهگذاری مشترک شامل دو مرکز خدماتی برای برش و قیچی کلاف در اسکندرون و استانبول میشود. ظرفیت گالوانیزه و ورق رنگی نیز بهطور مساوی بین طرفین تقسیم شده و راهاندازی خط پیوسته گالوانیزه گرم و غوطهور آن در استانبول در ماه گذشته نشان میدهد که کل سرمایهگذاری مشترک کامل شده است. کوره قوس الکتریک آن در اسکندرون در ماه مارس راهاندازی شد و انتظار میرود که بیش از 800 هزار تن محصول امسال و بیش از 2 میلیون تن سال آینده تولید کند.
این سرمایهگذاری شامل یک بندر جدید در اسکندرون است که ماه آوریل 2010 افتتاح شد. این بندر یک اسکله بهطور 1800 متر دارد که 12 کشتی هر کدام تا ظرفیت یکصد هزار dwt میتوانند همزمان در آن پهلو بگیرند. این بندر در اختیار مشتریان ثالث نیز قرار میگیرد. شرکت امامک ـ اتاکاس مشکل کمبود ورق را در بازار داخلی ترکیه حل خواهد کرد.
در جوار آن و در شهر عثمانیه شرکت Tosyali یک مجتمع 2 میلیون تن در سال کلاف نورد گرم و واحد نورد لوله توزچلیک پروفیل و شیت را در اواخر سال 2009 با یک میلیارد دلار سرمایهگذاری راهاندازی کرد و در نظر دارد که 500 میلیون دلار دیگر در همان سایت سرمایهگذاری کند و 25/1 میلیون تن در سال به ظرفیت لولهسازی خود افزوده و ظرفیت آن را به 2 میلیون تن در سال برساند. کارخانه جدید باید تا اواسط 2012 راهاندازی شود. کارخانه توزچلیک در نیمه اول سال 25/1 میلیون تن ورق تولید کرده و در نظر دارد که امسال آن را به 65/1 میلیون تن برساند.
در ماه ژانویه مدیرعامل شرکت فوق اعلام کرد که ساخت یک واحد نورد فولادهای ساختمانی و ریل با ظرفیت 2 میلیون تن در سال در عثمانیه به علاوه یک میلیون تن در سال میلگرد ساختمانی در شمال آفریقا را آغاز کرده، این کارخانههای جدید به ظرفیت تولید فولاد این گروه 3 میلیون تن اضافه خواهد کرد، یعنی از 2 میلیون تن در سال به 5 میلیون تن در سال خواهد رسید.
با توجه به این سرمایهگذاریهای قابل ملاحظه در بخش نورد ورق آیا ترکیه حالا میتواند پاسخگوی نیاز داخلی خود باشد؟ شاید هنوز نتواند چون این کشور بخشی از تولیدات ورق خود را صادر نیز میکند و حدود 6/5 میلیون تن محصولات تخت در سال 2009 و در سال 2010 حدود 7 میلیون تن درسال ورق وارد کرده است. ظرفیتهای اضافه شده در چولاق اوقلو، امامک ـ آتاکاس و سرمایهگذاری در توزیالی به علاوه افزایش در ازدمیر از میزان واردات کم خواهد کرد. پیشبینی میشود که در سالهای 2013 یا 2014 ترکیه از نظر تولید ورق خودکفا شده و همزمان کارخانهها صادر نیز خواهند کرد و تقاضای داخلی همسو با رشد بالای اقتصادی کشور در حال افزایش است. ترکیه به حد کافی ظرفیت تولید ورق گرم دارد، اما حجم صادرات آن نیز بالاست. در نیمه اول سال 2011 ترکیه 1/1 میلیون تن کلاف نورد گرم (در مقایسه با 300 هزار تن در یک سال پیش آن) صادرات داشته که افزایش قابلتوجهی به شمار میرود.
سود حاشیهای پایینتر
موضوعات اصلی که فولادسازان ترکیه با آن مواجه هستند، چیست؟ مشکل اصلی نداشتن منابع طبیعی است، اگرچه تا حدی معادن زغالسنگ، سنگآهن و قراضه دارد، اما باید این محصولات را وارد کند.
قیمت برق نیز بالاتر از اکثر کشورهای اروپایی است، اگرچه این عامل اهمیت کمتری پیدا میکند. برای فولادسازان الکتریکی قیمت قراضه بسیار مهمتر از قیمت انرژی است.
در مدت زمان باقیمانده سال، سودآوری فولاد باید کاهش پیدا کند. در نیمه اول سال از موجودی ارزان استفاده شد و افزایش قیمت وجود داشت، اما قیمتهای فولاد در نیمه دوم کاهش یافته و قیمت مواد اولیه بالا خواهد رفت و در نهایت از میزان درآمد کم خواهد کرد. فولادسازان قیمت خود را نمیتوانند افزایش دهند، چون ساختوساز کاهش پیدا خواهد کرد.
به هر صورت نسبت به آینده صنعت فولاد ترکیه و رشد آن خوشبینی زیادی وجود دارد. مصرف داخلی سالانه 6 درصد برای محصولات طویل و 5/7 درصد برای محصولات تخت افزایش خواهد داشت، بهطور میانگین تقاضای کلی فولاد سالانه 7 درصد بالا خواهد رفت و تولید اندکی بیشتر از این ارقام خواهد بود.
منبع: متال بولتن